Moberly ile ilgili bir önceki makale, bu rezil salonun sakinleri arasında oldukça heyecan yarattı. Nerede yaşadığımızı söylediğimizde aldığımız acıyan bakışlara alışkınız ama Anna'nın parçası daha çok bisküviyi aldı. Herhangi bir süre etrafta dolaştığından şüpheliyim - sadece birkaç hoş olmayan fotoğraf çekti ve kendi rahat odasına geri götürdü.
Salonlarımızın ciddi bir tadilata ihtiyaç duyduğunu kimse inkar etmiyor - duşlardaki küfü boşverin, Şubat ayında bazı duvarlardan dökülen su sellerine ne dersiniz? Ve beni tekli priz durumuna bile sokma…
Pekala o zaman, siz kaçıklardan hanginiz bir ağaç getirdi?
Ama başa çıkıyoruz. Durumları karşılaştırır ve buna güleriz. Birbirimizin pisliğini temizlemeye yardımcı oluyoruz (halınız olmadığında çok daha kolay) ve birbirimize şakalar yapıyoruz. Birlikte yaşadığımız insanlar yüzünden binanın (ve öğrencilerin) bize verdiği tüm saçmalıklara katlanıyoruz.
Moberly'de Prelash. Kek isteğe bağlıdır.
Exeter salonlarının çoğundan farklı olarak, yalnızca belirli alanlara girmemize izin veren anahtarlıklarımız yok, sadece bir kart ve odamızın anahtarı. Moberly'ye girdikten sonra her yere gidebilirsiniz, bu da tüm lüks süitleriyle Hollanda sakinlerinden çok daha fazlasını karıştırdığımız anlamına gelir. Güzel(!) ortak salonumuz sayesinde ön kirpik çok sosyal bir olaydır; bir zaman belirlenir ve herkes toplanır. Ve orada bulunan herkesin bileceği gibi, Moberly basını herkesin bildiği gibi dağınık.
Evet, ciddiyim.
Moberly sakinleri birbirine sıkı sıkıya bağlı bir gruptur. Sarhoş bir yorumdan sonra erkeklere karşı kızlar ragbi dostu başka nerede ortaya çıkabilirdi? Birlikte yaşıyoruz, birlikte yemek yiyoruz, birlikte sarhoş oluyoruz ve oldukça korkunç konaklamamızla birlikte uğraşıyoruz. Ama bizim yerimiz yabancılara ne kadar korkunç görünürse görünsün, son gülen biz olacağız. Gelecek yıl öğrenci evi olacak ve daha önce şımartılmış arkadaşlarımız yeni evlerinin durumundan şikayet ettiklerinde, hemen yerleşeceğiz.
Çünkü sonuçta Moberly kadar kötü olmayacak, değil mi?
