Lisedeyken haftanın beş günü sabah 6:45'te uyanırdım. Her gün sınıfta geçirdiğim yedi saate ek olarak, ödevime başlamak ya da pratik yapmak için okul bittikten sonra en az iki saat okulda kalırdım. Çoğu gün, akşam 5 veya 6'ya kadar eve gelmedim.
Şimdi, üçüncü sınıf bir üniversite öğrencisi olarak, iki saatten az süren bir 11:00 seminerinden sonra kişisel olarak yaralanmış hissediyorum. Bu kişi olmayı sevmiyorum. Haftada iki gün üniversiteye gitmek için mücadele etmek istemiyorum.
Şu anda, İngiliz Edebiyatı derecem haftada sadece altı saat görüşme gerektiriyor ve şimdi bu popüler olmayan bir görüş olabilir, ancak daha fazlasını istiyorum.
Teviot'ta seminerlerinizden daha fazla zaman geçirdiğinizde
Aslında oldukça motive bir insanım ama sınıfta veya derste harcadığım az zaman benim için çalışmıyor. Belki de sınırlı ders saatlerini her gece dışarı çıkmak için bahane olarak kullanan insanlardan birisiniz. Dürüst olmak gerekirse, size daha fazla güç.
Ancak, yapacak başka bir şeyiniz olmadığı için günde on saat kütüphanede olmak tam olarak daha iyi değil. Ne derece yaptığın umurumda değil. Tersi bir etki yaratmadan önce kendi başınıza çalışmak için harcayabileceğiniz çok fazla zaman var. Belli bir noktada, artık öğrenmiyorsunuz, sadece herkese olduğunuzu söylemek için kütüphanede bulunuyorsunuz.
Dürüst ol, kütüphanede ne kadar çalışıyorsun?
Bu benim en büyük sorunlarımdan biri. Sınırlı iletişim saatleri, ara sıra geri bildirim ve size öğretmesi gereken kişilerle çok sınırlı yüz yüze kalma süresi anlamına gelir. Öğrenme, altı saat okuyarak ve ardından bir saatten az konuşarak olmaz.
Daha da önemlisi, bir şeyler hakkında konuşmayı gerçekten seviyorum. Bu yüzden ilk etapta English Lit'i seçtim. Derecemin en büyük hayal kırıklıklarından biri, bunu zar zor yapamıyorum.
Sonunda üçüncü yılım. Üniversitenin bitmesine bir yıldan biraz fazla bir süre kaldı ve ardından gerçek istihdam dünyasına katılmak için yola çıkıyorum. Haftada iki gün toplam altı saat gelmeme izin verecek bir iş bulmakta zorlanacağım konusunda benimle aynı fikirde olacağınızdan oldukça eminim (eğer öyleyse, lütfen bana işimi nereye göndereceğimi söyleyin). ÖZGEÇMİŞ). Öyleyse, hayatımın son dört yılı boyunca boş boş boş boş boş boş boş boş boş boş boş boşunuununununuunununununununununununununununununun düşerun çevrilunuuuunuuuuuuuna dolarken, her gün bütün gün içeri girip bütün gün çalışmaya nasıl kendimi ikna edeceğim? Bu tam olarak doğal bir geçiş değil ve oldukça gergin olduğum bir geçiş.
Merkezin neye benzediğini bile unuttum
Bu argümanın tam olarak herkesle rezonansa girmediğini anlıyorum. Kısmi zamanlı işlere güvenenler veya toplumlara katılmak için zamana ihtiyaç duyanlar da dahil olmak üzere, sınırlı temas saatlerinin insanlar için çalışmasının birçok nedeni vardır. Ve anlıyorum, siz STEM çalışanları günde 50 saatinizi ayırıyorsunuz ve ilkokuldan beri uyumadınız.
Yine de, üniversitede gerçekten daha fazla zaman harcarsam, üniversite deneyimimden çok daha fazlasını elde edebileceğimi düşünüyorum.
